Misją Instytutu jest dzialalność naukowo-badawcza prowadząca do nowych rozwiązań technicznych i organizacyjnych użytecznych w kształtowaniu warunków pracy zgodnych z zasadami bezpieczeństwa pracy i ergonomii oraz ustalanie podstaw naukowych do właściwego ukierunkowywania polityki społeczno-ekonomicznej państwa w tym zakresie.
Problematyka mobbingu przez dłuższy czas nie była przedmiotem zainteresowań badaczy zajmujących się organizacją pracy i zarządzaniem, którzy uważali, iż jest to zjawisko dotyczące indywidualnych relacji międzyludzkich. Gwałtowne zainteresowanie tym zagadnieniem nastąpiło dopiero w połowie lat 80. XX wieku, w krajach skandynawskich, a następnie również w innych państwach europejskich oraz w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Australii, gdy stwierdzono, że zła organizacja pracy może również sprzyjać agresywnym zachowaniom w miejscu pracy.
Cyberprzemoc, a zwłaszcza cybermobbing, stała się jednym z najpoważniejszych problemów społecznych ery cyfrowej. Wraz z dynamicznym rozwojem technologii informacyjno-komunikacyjnych, przestrzeń internetowa zyskała na znaczeniu jako miejsce interakcji międzyludzkich, ale także jako arena dla działań agresywnych. Pracownicy są narażeni na skutki cyberprzemocy, która przekracza granice tradycyjnych przestrzeni społecznych, przenikając do środowisk zawodowych, szkolnych a nawet rodzinnych. Z uwagi na anonimowość sprawców oraz trwałość działań jest wyjątkowo trudna do zwalczania.
|
|
|
|
|
|
|
|